L I D E R - Liderem byc

                  LIDER


PRZEWODZENIE

- Przewodzenie, to rodzaj relacji międzyludzkich. Pamiętajcie przewodzenie to nie rządzenie! Przewodzenie to nie cecha osoby, to relacja między ludźmi. Nie zależnie od tego jak ktoś jest mądry i błyskotliwy, to gdy wyląduje sam na bezludnej wyspie nie będzie mógł być przywódcą.
- Przywódcy wskazują ludziom kierunek. Liderem się stajesz tylko wtedy, gdy ludzie akceptują twoje przewodnictwo i idą za tobą. Słowo lider oznacza kogoś prowadzącego do celu, przewodnika, przywódcę (cóż za podobieństwo z nazwą pierwszego stopnia instruktorskiego, a może nie przypadkowe?). Dla każdej grupy poczucie celu lub misji jest niezwykle ważne. To ono między innymi łączy ludzi, sprawia, że stają się grupą, a nie przypadkową zbieraniną.
- Przywódcy pomagają ludziom realizować różne przedsięwzięcia. Jedną z najważniejszych rzeczy, jaką robi przywódca, jest pomaganie grupie w rozwijaniu wspólnego poczucia celu. Większość ludzi postrzega przewodzenie jako pomoc grupie w dążeniu do jakiegoś celu poprzez wspólne działanie. Liderzy mobilizują członków grupy do działania, oraz muszą wykraczać poza indywidualne motywacje. To oni nakłaniają grupę do wspólnej pracy!



Lider spełnia określoną rolę w grupie.
Każda grupa posiada swojego lidera formalnego (z wyboru) lub też nieformalnego. To właśnie przewodnik nieformalny wyłania się ze swoimi umiejętnościami w momencie, kiedy są one najbardziej potrzebne. Jeżeli grupa ma do wykonania określone zadanie, do którego potrzebne są określone umiejętności, zawsze pojawi się ktoś, kto posiada je rozwinięte w najbardziej wystarczającym stopniu, aby osiągnąć cel. Wówczas inni członkowie grupy nie posiadający takich zdolności poddają się wpływom lidera, który tymi umiejętnościami dysponuje.

Liderem jest się niezależnie od skali i zasięgu działania. Lider w każdej organizacji oddziałuje na ludzi dokładnie w taki sam sposób jak lider narodu – dając im to najważniejsze: poczucie bezpieczeństwa; wpływając nie tylko na sposoby ich działania (techniki i zachowania), ale przede wszystkim na sferę wartości i przekonań. Lider, który sam jest niepewny (nie jest asertywny), nie odniesie sukcesu. Może być świetnym menedżerem czy szefem, ale nie będzie liderem. Przekonanie i zdecydowana postawa lidera nie powinny być jednak odbierane jako dyrektywny i autorytarny (niektórzy pracownicy mawiają totalitarny...) styl zarządzania. Podstawowe źródło autentycznej siły lidera stanowi jego własny dojrzały system wartości, i jego własne przekonania wyrażane w dostrzegalnym dla innych postępowaniu. Dlatego tak trudno jest menedżerowi, który nie do końca przekonany jest do przyjętej przez zarząd strategii firmy, wywołać energiczne i skuteczne działania podwładnych. Nawet zakładając jego dobrą wolę i intencje, socjotechniki stosowane świadomie na sobie i innych także nie wywołają maksymalnego efektu. Znany amerykański filozof eseista Ralph W. Emerson wyraził to aforyzmem: „To kim jesteś, krzyczy tak głośno, że nie słyszę, co mówisz”. To prawda. Nasze prawdziwe przekonania oddziałują na ludzi szybciej i silniej niż nasze słowa. Co najważniejsze jednak – to oddziaływanie nie jest kontrolowane. Komunikowanie autentycznych przekonań odbywa się za pośrednictwem mikroruchów i mikrogestów, których - w przeciwieństwie do ruchów i gestów – praktycznie nie da się objąć świadomą kontrolą. Socjotechniki przykryją brak przekonań lidera tylko na chwilę, i to nieudolnie. Prawdziwe przekonania wychodzą na jaw, a nadmiar słów, który wówczas pada, można uznać jedynie za „bicie piany”. To właśnie niewerbalna strona naszej komunikacji jest jak ekran ukazujący całą prawdę o naszym wnętrzu. Wszelka, nawet najskrzętniej ukrywana, niespójność komunikatów werbalnych i niewerbalnych dociera najpierw do podświadomości odbiorców.

Jakie są więc zdania i umiejętności związane z przewodzeniem? Co takiego robią przywódcy? Jeden ze sposobów odpowiedzi na te pytania wynika bezpośrednio z definicji lidera.

Przywódca to ktoś, kto:
ˇ Pomaga grupie kształtować wspólną wizję
ˇ Skłania członków grupy do zaangażowania się we wspólną pracę w celu realizacji tej wizji
ˇ Mobilizuje osoby spoza grupy do poparcia jej działań
Gdy przyjmiemy inny punkt widzenia i przyjrzymy się czego potrzeba grupie, by odnieść sukces i czego spodziewa się ona od lidera uzyskamy bardziej konkretny wizerunek przewodzenia:
ˇ Poczucie celu
ˇ Działania prowadzące do tego celu
ˇ Zaangażowanie członków grupy
ˇ Skuteczne metody podejmowania decyzji, koordynowania prac grupy i dzielenia płynących z tego korzyści
ˇ Zasoby służące realizacji celów grupy
ˇ Skuteczne sposoby rozwiązywania problemów i rozstrzygania konfliktów
Te listy potrzeb grupy wskazują dziewięć podstawowych zadań i umiejętności przywódczych, od których zależy sukces każdej grupy:
1. kształtowanie wizji i celów - wizjonerstwo,
2. pomaganie grupie w podejmowaniu decyzji - mediatorstwo,
3. rozstrzyganie konfliktów - negocjowanie,
4. motywowanie członków grupy - tworzenie nagród,
5. tworzenie podstaw dla pomocy z zewnątrz - kształtowanie obrazu grupy,
6. położenie podwalin pod trwałość grupy - zdobywanie wiarygodności,
7. znajdowanie sojuszników na zewnątrz i obrona grupy - rzecznictwo,
8. uzyskiwanie poparcia innych grup - tworzenie koalicji,
9. uczenie się rozumienia innych ludzi - zyskiwanie perspektyw.